Rindu bertandang lg kekasih..mengulit mimpi2 bersama2 mu...layan lagu hattan jap...ntah nape mlm tadi tetibe je terase sayu rindukan ma & abah kat kampung...dh hampir sebulan aku xbalik kampung..bkn xnk balik tp disebabkan faktor cuti suamiku yg hanya sehari (jumaat je), jd xsempat la balik kampung..kalau sblm ni 2 kali seminggu, tiap2 ujung minggu laju je kaki aku memecut kancil merah aku pulang ke kampung...tp skrg dh xsame mcm dlu...telefon jela menjadi pengubat rindu...tersenyum sendirian aku tatkala abah aku di kampung hubungi aku malam tadi...ditanya nye aku, "mane hilangnye cermin mata 'rayban' abah...abah nk pakai mase bwk motor g meeting semalam"....abah abah abah...mane la anak kesayangan mu ni tau....beli cermin mata lain je la abah...xmau katenye..."cermin mata tu paksu yg bg kat abah (kwn baik die)...bile pakai rase sejuk je mata"..aik blh lak....hmmmmm...jln penyelesaian..tanya je adik lelaki aku kat kampung tu..kot2 die yg pinjam...ni cite selepas maghrib mlm tadi....
Kira2 jam 10 mlm..tibe2 je air mata aku menitis...terpinga2 suami aku....aku ckp aku rindukan ma ngan abah...kalau dulu sblm kawen ape2 je cite xkire baik ke buruk pd mereka berdua la tempat aku mengadu...skrg x lg...aku cuma ada suami aku sorg je..." sayang...abgkan ada....ma ngan abah dh serahkan tanggung jawab kat abg dah..abg kan suami syg...ape2 yg berlaku..ape2 cite pn bgtau abg..manja sgt ni ye "....makin laju air mata aku jatuh di pipi....sayu..sedih...
Mungkin sbb perubahan yg baru berlaku dlm hidupku...perubahan dari hidup membujang kepada hidup berdua...kdg2 sikap keanak-anakan masih sukar dikikis dlm diri aku ni...
" Perlu Masa Untuk Berubah "
No comments:
Post a Comment